خود هیپنوتیزم چیست؟

انواع هیپنوتیزم:

موضوع این مقاله خود هیپنوتیزم هست در قدم اول می‌خواهیم هیپنوتیزم را بهتر بشناسیم ببینیم که به چند دسته تقسیم می‌شود هیپنوتیزم شاخه های خیلی خیلی زیادی دارد حتی شاخه های عجیب مثل هیپنوتیزم حیوانات شاخه هایی که خیلی در سیستم های شعبده بازی استفاده می‌شود مثل هیپنوتیزم های نمایشی  و روش هایی مثل هیپنوتیزم درمانی و هیپنوتیزم تبلیغاتی و خیلی سبک های دیگر.

خود هیپنوتیزم و دگر هیپنوتیزم:

اما ما درواقع با دوتا دسته اصلی کار داریم که به سراغ توضیح آن دو می‌رویم اولی خود هیپنوتیزم هست به آن در متون خیلی قدیمی اتو هیپنوز یا اتو هیپنوتیزم می گفتند که درواقع شخص هیپنوز را روی خودش انجام میدهد یعنی ما خودمان می‌خواهیم خودمان را هیپنوتیزم کنیم خودمان خودمان را وارد خلسه کنیم ناخودآگاهمان را برنامه ریزی کنیم یک سری تلقینات به خودمان بدهیم و حالا برای هر هدفی که میخواهیم خودمان را اماده کنیم.

یک شاخه دیگر دگر هیپنوتیزم  هست که یعنی یک شخص دیگری این کار را انجام می‌دهد مثلا ما یک شخص دیگر را هیپنوتیزم می‌کنیم یا اینکه ما به یک هیپنوتیزور یا یک روانشناس مراجعه می کنیم و اون شخص ما را هیپنوز می‌کند و شروع می‌کند ناخوداگاه ما را برنامه ریزی می‌کند. به ما کمک می‌کند برای اهدافی که می‌خواهیم بتوانیم از هیپنوتیزم استفاده کنیم.

موضوع ما در این مقاله بیشتر روی خود هیپنوتیزم هست ولی یک نکته خیلی مهم را بگویم فرق خود هیپنوتیزم و دگر هیپنوتیزم چیست؟ درواقع هیچ فرقی باهم ندارند یعنی عینا همان کاری که روی خودتان انجام می‌دهید را اگر روی شخص دیگری پیاده کنید می‌شود دگر هیپنوتیزم.

تفاوت در چه هست؟ شما باید اصول را یاد بگیرید مثلا ما به چه شکل وارد خلسه می‌شویم یا چه کاری میکنیم که خلسه مان عمیق شود و چطور ناخوداگاه مان را برنامه ریزی می کنیم.

بعد شروع می کنید این ها را روی خودتان انجام می‌دهید مثلا خودتان با خودتان حرف میزنید می‌گویید الان نفس عمیق می کشم حالا ارامشم بیشتر میشه و مراحل رو جلو میرید حالا کافیه همون جملات رو شما به یک شخص دیگری بگویید این می‌شود دگر هیپنوتیزم پس خیلی چیز خاص و متفاوت از هم نیستند. اصول کلی و همه چیز یکسان هست فقط یک تفاوت وجود دارد شما سیستم بدنی خودتان روان خودتان را خیلی خوب می‌شناسید چون خودتان هستید. پس به راحتی می‌توانید خودتان را کنترل کنید بدانید الان مثلا نیاز دارم بدونم ارامشم بیشتر میشه الان بهتره که چندتا نفس عمیق بکشم و تلقین کنم که خلسم عمیق تر شود روی خودتان تسلط دارید در دگر هیپنوتیزم شما باید یک سری تجربیاتی کسب کنید که متوجه شوید اون شخصی که شما شاید اصلا نمی شناسید نمی دانید حالت های ذهنیش چه هست نمی‌دانید خاطرات بدش چیه، دقیقا رو اون چطور این کارو انجام بدید.

 

هیپنوتیزم چیست؟

حالا بیایم هیپنوتیزم را تعریف کنیم اصلا هیپنوتیزم یعنی چه ما تا الان گفتیم هیپنوتیزم تعداد زیادی شاخه و سبک دارد. خود هیپنوتیزم داریم و دگر هیپنوتیزم داریم. ولی اصلا خود مفهوم هیپنوتیزم یعنی چه ؟  به زبان ساده یعنی تاثیر ذهن روی جسم یا روان. تعریف های خیلی زیاد دیگری از هیپنوتیزم وجود دارد ولی کاملترین و جامع ترین تعریفی که از هیپنوتیزم میتوان داشت این است. به بیان دقیق تر این تعریف یعنی چه؟ یعنی درواقع ما یک تغییری روی ذهنمان ایجاد می کنیم مثلا یک تلقینی به ذهنمان می‌دهیم که من ارامشم بیشتر میشه در نتیجه تاثیر آن تلقین چه می‌شود؟  ضربان قلبمان پایین تر میاید تنفسمان اهسته تر می‌شود سیستم پاراسمپاتیک مان غالب ‌می‌شود یک سری هورمون هایی در بدنمان ترشح می‌شود. پس به این وسیله ذهن دارد روی جسم تاثیر می‌گذارد.

امواج مغزی و خودهیپنوتیزم:

امواج مغزی:

ما یک سری امواج مغزی داریم این امواج مغزی چه هستند؟ درواقع امواج یک سری طول موج هستند. طول موج هایی هستند که مغز ما مدام دارد تولید میکند. مغز ما پالس هایی را ارسال می کند درواقع داده هایی را تبادل می‌کند، تحلیل ها و پروسس هایی را انجام می‌دهد. مجموع این اتفاقات یک سری امواج را می‌سازد که به آن ها امواج مغزی می‌گوییم. وقتی امواج را اندازه گیری میکنیم طول موج های متفاوتی دارند یعنی ما انواع مختلفی از امواج مغزی را داریم ولی تعدادی از این امواج مغزی خیلی مهم تر هستند. ما آن ها را به 5 نوع تقسیم می کنیم.

۱.موج بتا:

بتا چیست ؟ موجی که همین الان مغز ما دارد. در حالت بیداری و حالت عادی مغز ما موج بتا دارد. درواقع بتا همان حالت هشیاری است.

۲. موج آلفا:

با این موج خیلی کار داریم چون قدم اول برای ورود به خلسه و برای ورود به خود هیپنوتیزم عمیق وارد شدن به آلفا هست. موج الفا چیست؟ در واقع می توانیم بگوییم یک حالت نیمه هوشیاری یا خلسه است. این نیمه هوشیاری یا خلسه چطوره؟ دقیقا شرایطی هست که ما قبل از خواب واردش می‌شویم. لحظه ای که دارد خوابمان می‌برد، کم کم هوشیاری‌مان کمتر می‌شود یا موقعی که ما تازه از خواب بیدار شدیم هنوز یک مقداری گیج هستیم هنوز دقیقا نمی دانیم چکار کنیم این دقیقا می‌شود موج الفا.

۳.موج تتا:

تتا چیست ؟ حالت خواب طبیعی. وقتی درحال خواب هستیم اول وارد الفا می‌شویم که یک حالت نیمه هوشیار داریم بعد خوابمان می‌برد آن موقع در موج تتا هستیم.

۴.موج دلتا:

دلتا چیست؟ خواب خیلی عمیق. مثل وقت هایی که انقدر خوابمان عمیق می‌شود که حتی وقتی یک نفر صدایمان می‌کند نمی‌شنویم یا ساعت کوک می کنیم ساعت زنگ می‌زند اما بیدار نمی‌شویم اصلا متوجه هم نمی‌شویم یا مثلا در تمریناتی مثل یک مدیتیشن بسیار عمیق  یک هیپنوتیزم عمیق. حتی می‌شود گفت این موج تقریبا خنثی است.

۵.موج گاما:

در موج گاما فعالیت خیلی بالای مغزی را داریم مثل زمانی که با تمرکز بسیار بالایی داریم کار پیچیده ای را انجام می‌دهیم یا مجبور هستیم همزمان روی چند موضوع کارکنیم.

بیشترین امواجی که با آن ها کار داریم سه موج آلفا، تتا و دلتا است. ما می‌خواهیم از بتا وارد الفا شویم بعد سعی کنیم از الفا به تتا و به دلتا برسیم ولی با یک تفاوت، چیزی که در بالا توضیح دادم حالت عادی و نرمال مغز ماست حالت نرمال در موج آلفا دارد خوابش می‌برد و در موج تتا در خواب هستیم و در موج دلتا مغز در خواب عمیق قرار دارد. حالا وقتی می‌خواهیم خود هیپنوتیزم انجام بدهیم قرار نیست خوابمان ببرد بلکه قرار است هوشیار باقی بمانیم پس اگاهانه داریم این کار را می‌کنیم.

در این امواج هر چه پایین تر می‌آییم فعالیت های مغزی کمتر می‌شود.

امواج مغزی دسته بندی های دیگر و متفاوت تری نیز دارند در شکل زیر دسته بندی متفاوتی از امواج مغزی وجود دارد.

ریلکسیشن (تن آرامی، رهایی):

تا به حال برایتان پیش آمده که می‌خواهید تمرین کنید مثلا تمرین خود هیپنوتیزم یا مدیتیشن انجام بدهید ولی خوابتان می‌برد می‌دانید به این اتفاق چه می‌گوییم؟ اتو ریلکسیشن یا ریلکسیشن خودبخودی. این یعنی بدترین اتفاق ممکن در تمرینات! در این حالت پاراسمپاتیک غالب می‌شود و کنترل از دستتان خارج می‌شود. کنترل را از دست می‌دهید و خوابتان می‌برد پس نمی‌توانید تمرینتان را ادامه بدهید و نمی‌توانید آن نتیجه ای را که می‌خواهید بگیرید. خیلی وقت‌ها دلیلش می‌تواند این باشد که ما خیلی خسته هستیم، شاید خواب کافی نداریم، استراحت کافی نداریم، بدنمان خیلی ضعیف شده این موارد را خوب می‌توانیم برطرف کنیم یعنی وقت هایی تمرین کنیم که به اندازه کافی خوابیدیم خواب کافی داریم یک مقدار سرحال هستیم و حالا بیایم تمرین کنیم ولی گاهی وقت‌ها  در بهترین شرایط و ایده ال ترین شرایط هم باز خوابمان می‌برد! که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

حالت های ذهنی در یک دسته بندی خاص:

۱.ریلکسیشن:

ساده ترین مثال برای درک بهتر ریلکسیشن وقتی هست که درازکشیدید می‌خواهید بخوابید بدنتان رهاست، آرام هستید، ریلکس هستید.

تعریف علمی ریلکسیشن: نهایت انقباض که در ادامه به نهایت انبساط برسد. پس ما نهایت انقباض را داریم که در ادامه به نهایت انبساط می‌رسد. دقیقا منظورمان چیست؟ افرادی که در زمینه یوگا یا خودهیپنوتیزم قبلا تجربه داشتند. احتمالا می‌دانند که ما ریلکسیشن را در سطوح حرفه ای تر به دو نوع تقسیم می‌کنیم. ریلکسیشنی که ما از اول اندام ها و ارگان‌ها را ریلکس می کنیم و ریلکسیشنی که ما اول اسپاسم ایجاد می کنیم، منقبض می کنیم و ناگهان ریلکس می کنیم. پس دو نوع نحوه انجام ریلکسیشن داریم. شاید بگویید پس چرا در تعریف علمی ریلکسیشن فقط حالت دوم را می‌گوید؟ ما در حالت عادی معمولا در انقباض هستیم حالا خیلی دقیق تر اگر بخواهیم بگوییم این تعریف می‌گوید نهایت انقباض به این دلیل که در سیستم علمی ما می‌خواهیم درصد خطا را به صفر نزدیک کنیم. بنابراین در شرایطی که ما نهایت انقباض را ایجاد کنیم احتمال اینکه به نهایت انبساط برسیم بیشتر است. نسبت به حالتی که انقباض جزئی به شکل طبیعی وجود دارد و بعد ما آن را رها میکنیم. این شد تعریف تن ارامی یا همان ریلکسیشن. تن ارامی یک مشکل دارد و آن هم این که مقطعی است. مثلا زمانی که دراز می کشید تا بخوابید در حالت ریلکسیشن هستید ولی یکدفعه احساس خارش میکنید و بدنتان را حرکت می‌دهید. چندثانیه بعد غلت می‌زنید و در حالت جدیدی ریلکس می‌کنید. بعد کمی گردنتان را جابه جا می‌کنید. پس ریلکسیشن مقطعی است. ما مدام آن را تغییر می‌دهیم از ریلکسیشن خارج می‌شویم و دوباره در آن قرار می‌گیریم. چاره چیست؟ رسیدن به ریلکسیشن عمیق که در ادامه توضیح خواهیم داد.

۲.ریلکسیشن عمیق:

که خیلی مهم است در واقع چیزی که به خود هیپنوتیزم عمیق می‌رسد همین ریلکسیشن عمیق است.

ریلکسیشن عمیق همان ریلکسیشن است با این تفاوت که ما در عمق بیشتری قرار می‌گیریم و تاثیر آن خیلی عمیق تر می‌شود. در ریلکسیشن معمولی ما فقط تصاویر ذهنی را داریم چیزی که از نظر علمی میگوییم تجسم در ریلکسیشن معمولی وجود ندارد. در ریلکسیشن عمیق عملا تصاویر ذهنی به تجسم تبدیل می‌شوند. و دیگر مقطعی نیست. در این حالت سیستم پاراسمپاتیک حاکم است. و یک نکته خیلی مهم، در ریلکسیشن عمیق یک هدف بسیار بسیار مهم داریم این هدف مهم جلوگیری از ریلکسیشن خود به خودی یا اتو ریلکسیشن است که قبل تر توضیح داده شد. در واقع میتوانیم بگوییم که مهم ترین علت تلف کردن وقتمان و نتیجه نگرفتن از تمرینات و تکنیک هایی از این قبیل ایجاد شدن اتو ریلکسیشن هست. در ادامه نکاتی را می‌گوییم که کمک کند ما دچار این نشویم یعنی ایده هایی که قدم به قدم توضیح میدهیم برای این است که به این موارد و مشکلات برنخوریم.

۳.خودهیپنوتیزم:

تفاوت خود هیپنوتیزم با ریلکسیشن چیست؟ در ریلکسیشن به طور کلی ما فقط ریلکس هستیم هیچ اتفاقی نمی‌افتد ولی در خود هیپنوتیزم  اتفاقاتی درحال رخ دادن است. ما داریم تغییراتی ایجاد می کنیم داریم به خودمان تلقین می کنیم در واقع همون تعریف هیپنوتیزم هست. داریم روی ذهنمان اثر می گذاریم در نتیجه جسممان هم تغییر پیدا می‌کند.

تعریف عمیق‌تر هیپنوتیزم:

درباره اینکه هیپنوتیزم چیست گفتیم تاثیر گذاری روی ذهن و ضمیرناخوداگاه است. حال بیاییم آن تعریف را عمیق تر بررسی کنیم. ما روی ذهنمان اثر میگذاریم و در نتیجه افکارمان تغییر می‌کند. روی ذهنمان اثر میگذاریم و روان‌مان تغییر می‌کند.

 

شرایط هیپنوتیزم:

شرایط ایجاد بسیار مهم است خصوصا اگر در اول راه هستید. این شرایط برای انجام مدیتیشن، تمرینات ذهنی، تکنیک‌ها، خود هیپنوتیزم، خلسه و هر کار دیگری مفید و کاربردی است.

۱.اتاق باید نیمه تاریک باشد:

اگر اتاق اگه روشن باشد چه مشکلی پیش میاید؟ نور به هیپوتالاموس می‌رسد و هیپوتالاموس در روشنایی به حالت هشیاری می‌رود. نور دقیقا مغز را به هوشیاری و امواج بتا می‌برد. چون به طور طبیعی بدن ما طراحی شده که با طلوع خورشید بیدار شود. و برعکس اگر اتاق خیلی تاریک باشد، ملاتونین ترشح می‌شود. ملاتونین هورمون خواب است. و در نتیجه خوابمان می‌برد. ولی اتاق نیمه تاریک حالت متعادلی است، روشنایی محیط نه باید باعث شود هیپوتلاموس ما را به سمت هشیاری ببرد و نه اینکه باعث شود هورمون خواب ترشح شود. چه اتفاقی در حالت نیمه تاریک می‌افتد به شکل طبیعی برای ما مانند شرایط نزدیک غروب است.  یک نور کم و خیلی ملایم به هیپوتالاموس این پیام را می‌رساند که وارد حالت آلفا شود و کم کم برای خواب آماده شود.

۲.مثانه خالی باشد:

نکته بعد این است که قبل از خودهیپنوتیزم حتما مثانه مان را خالی کنیم. دلیل آن فقط این نیست که در حین تمرین به ما فشار نیاید اگر مثانه پر باشد اصلا نمی‌توانیم عمیق شویم حالا چرا ؟ دلیل آن غریضی است وقتی مثانه پر است  امواج بتا در مغز تولید می‌شود. خود به خود مثانه که پر باشد پیام هایی از طریق نورون ها به مغز می‌رسد باعث تولید امواج بتا می‌شود.

۳.حضور:

شاید سخت ترین نکته این باشد. کاملا آگاه باشیم از اینکه دقیقا چه کاری را می‌خواهیم انجام بدهیم. یعنی بدانیم که دقیقا می‌خواهیم الان یک تمرین خود هیپنوتیزم انجام بدهیم و سعی کنیم این رو لحظه لحظه تمرین از یاد نبریم، حضور داشتن شاید نیاز به تمرین کردن داشته باشد یعنی خود همین حضور را مدام تمرین کنیم، گاهی اوقات تا 10 دقیقه یادمان می‌ماند که این حضور را داشته باشیم اما بعد دوباره وارد شرایط خواب یا خیالبافی می‌شویم. ولی بعد باید تلاش کنیم باید سعی کنیم آگاهیمان را حفظ کنیم.

۴.به بشت بخوابیم (رو به بالا یا همان طاق باز):

بهترین حالت این است که در تمرینات از بالش استفاده نکنید ولی استفاده هم نکنید نباید زیر سر خیلی سخت باشد. زیر سر نباید خیلی نرم باشد و نه خیلی سخت.

۵.هیچ نگرانی نداشته باشیم:

چطور بدون هیچ نگرانی باشیم؟  میتوانیم دغدغه‌ها و مشغله های ذهنیمان را روی کاغذ بنویسیم با این کار مغزمان را گول میزنیم و از آن ها رها می‌شویم. چون مغز مدام می‌خواهد به آن ها فکر کند که یادش نرود و ما به مغز اطمینان می‌دهیم که آن ها را یکجایی نوشتیم و ثبت شده. یک تکنیک دیگر تجسم حباب است. مثلا این فکر به ذهنمان میاید که؛ وای فردا چک دارم ما تصور می‌کنیم که این فکر که من چک دارم یک حباب است. و باد می‌شود تا نهایتا بترکد. یک ایده دیگر این است که زمانی که یک فکر به سراغمان آمد یک نفس عمیق بکشیم. با دم و بازدم عمیق فکر را بیرون می‌دهیم. با اینک این تکنیک ها و ایده ها خیلی ساده بنظر می‌رسند ولی خیلی نتیجه بخش و کاربردی هستند حتما آن ها را تجربه کنید.

آیا اگر شریط بالا را نداشتیم تمرین نکنیم؟

خب طبیعتا خیلی وقت ها ممکن است زمان مناسبی برای تمرین نباشد. این وقت ها صرفا همین که سعی کنیم یک مقدار وارد خلسه شویم خودش کمک می‌کند. شاید در شرایط بحرانی هستیم، اصلا نگرانی داریم و فقط می‌خواهیم مقداری پاراسمپاتیک غالب شود که عاقلانه تر تصمیم بگیریم بهتر بتوانیم راه حل ها را پیدا کنیم. خب در این مواقع دیگر لازم نیست ناخودآگاهمان را برنامه ریزی کنیم یا تلاش کنیم خلسه مان را عمیق کنیم.

سه روش برای شروع خودهیپنوتیزم:

 

۱.روش یاکوبسان یا جاکوبسان:

این روش به این صورت است که ابتدا باید فعالیت فیزیکی شدید انجام بدهیم تا بدنمان خسته شود. اگر برایتان سخت است و نمی‌توانید خیلی شدید فعالیت بدنی انجام بدهید هیچ اشکالی ندارد خیلی به خودتان فشار نیاورید اگر فعالیت فیزیکی کمتری هم انجام بدهید باز این روش نتیجه می‌دهد. مثلا ده بار بشین پاشو انجام دهید بعد ده بار یا سی بار پروانه بزنید. سپس دراز بکشید و به ادامه  تمرین بپردازید. ولی تمرینات بدنی را انجام بدهید که عضلاتتان را واقعا خسته کند. طناب زدن هم گزینه مناسبی است. بعد به سراغ ریلکسیشن می‌رویم در اینجا برای رسیدن به ریلکسیشن عمیق از روش انقباض استفاده می‌کنیم. یعنی ابتدا تک تک عضلات را کاملا منقبض میکنیم و ناگهان رها می‌کنیم.

در ادامه با چشمان باز به سقف نگاه می‌کنیم.  سقف را یک صفحه سفید تجسم می کنیم و شروع می کنیم اعداد را به ترتیب به رنگ قرمز روی سقف می‌شماریم و تجسم می‌کنیم. مثلا 1 یک عدد قرمز بزرگ 2 یک دو قرمز بزرگ همین طور به شمردن ادامه می‌دهیم. دلیل این تجسم این است که در واقع رنگ قرمز روی صفحه ی سفید امواج بتا را به آلفا تبدیل می‌کند. این کار ما را خیلی سریع تر وارد حالت نیمه هوشیاری و خلسه می‌کند. نکته دیگر این که رنگ بنفش از قرمز هم خیلی قوی تر عمل می‌کند یعنی میتوانیم به جای قرمز اعداد را بنفش تصور کنیم. در ادامه هم زمان که اعداد را تصور می‌کنیم و می‌شماریم  دست ها را از آرنج عمود بالا آورده و نگه می‌داریم شروع می‌کنیم به باز و بسته کردن انگشتان و آنقدر ادامه می‌دهیم که توان نداشته باشیم.

در ادامه زمانی که دست ها کاملا خسته شد آن ها را رها کرده و چشم ها را می‌بندیم. شروع میکنیم حدود پنج دقیقه تنفس سریع انجام می‌دهیم. اگر مشکل تنفسی دارید و نفس کم آوردید خیلی به خودتان فشار نیاورید.  معمولا در پنج دقیقه یک شخص معمولی که مشکل خاصی نداشته باشد، کم کم احساس نفس تنگی می‌کند. با تنفس سریع چه اتفاقی می‌افتد؟ اکسیژن خیلی سریع و با حجم زیاد به مغز می‌رسد و همین باعث می‌شود در حالت خلسه قرار بگیریم.

بعد از تنفس های سریع نوبت تنفس عمیق است در ادامه حدود پنج دقیقه نفس عمیق می‌کشیم تا کاملا در حالت آرامش و ریلکسی قرار بگیریم.

سپس احساس و تجسم می‌کنیم که حرارت و گرمایی مطلوب از پایین پاها بدن را دور می‌زند و به سمت بالا می‌آید می‌توانید تجسم کنید یک مار خیلی بزرگ و پر حرارت دارد دور بدن می‌پیچد. بعد آهسته آهسته تغییر اندازه واقعی بدن را تصور می‌کنیم یعنی حس می‌کنیم همین که گرما و حرارت بالا می‌یاید انگار حجم بدنمان خیلی بزرگ شده موقعی که در این حالت قرار بگیرید به راحتی این حالت را تجسم می‌کنید.

در ادامه روی انبساط و تجسم رها سازی عضلات کار می‌کنیم. روی انبساط هر بخش از بدن جداگانه تمرکز می‌کنیم، مثلا پاها، دست ها، تنه، پشت بدن، سر و گردن. بهتر است سعی کنیم پنج دقیقه ای وقت بگذاریم تا خوب رها سازی را انجام دهیم. تمرکز کنیم و مطمئن شویم تمام عضلات و رشته های عضلانی رها هستند.

شاید فکر کنید خیلی خسته کننده می‌شود این همه مراحل را انجام بدهیم. ولی اگر می‌خواهد به سرعت به خود هیپنوتیزم عمیق برسید بهترین گزینه این تمرینات است. می‌دانید چرا؟ برای اینکه شما لازم نیست تا آخر عمرتان به این شکل تمرین کنید، کافیست چندین بار این کار را انجام بدهیم. بعد از آن خیلی سریع وارد خلسه و خود هیپنوتیزم عمیق می‌شوید. به سرعت به امواج عمیق مغزی می‌رسید، به سرعت خلسه تان عمیق می‌شود و اصلا نیازی ندارید به این همه مراحل و تکنیک.

بعد از اینکه این مراحلی که گفتیم را انجام بدهیم تازه آماده شروع خودهیپنوتیزم هستیم. شما اینجا تازه در آستانه خود هیپنوتیزم هستید، پس به یک ریلکسین عمیق رسیدید. حالا می‌خواهیم به سراغ خودهیپنوتیزم برویم. به زبان خیلی ساده در این مرحله از جملات تاکیدی استفاده می کنیم، به خودمان جملات تاکیدی می‌گوییم. در ادامه توضیح می‌دهم که جملات تاکیدی دقیقا چه هستند و چه خصوصیاتی دارند. نکته مهم این که هر تلقین یا جمله تاکیدی را باید حداقل پانزده تا بیست بار همراه با تصویر سازی به خودمان بگوییم. مثلا یک جمله تاکیدی این است که: من خیلی با اعتماد به نفس هستم. این جمله را پانزده تا بیست با تکرار می‌کنیم. و البته نه تنها تکرار می‌کنیم بلکه خودمان را در شرایطی تصور می‌کنیم که بسیار با اعتماد به نفس هستیم. مثلا خودمان را در شرایطی تصور می‌کنیم که بسیار با اعتماد به نفس ایستادیم و داریم برای تعداد زیادی صحبت یا سخنرانی می‌کنیم یا داریم با اعتماد بنفس کاری را انجام می‌دهیم. هم تصویر را تجسم می‌کنیم و هم تلقین یا جمله تاکیدی را در ذهنمان تکرار می‌کنیم.

جملات تاکیدی:

جملات تاکیدی چند خصوصیت اصلی دارند: خصوصیت اول اینکه این جملات کوتاه هستند یعنی نمی‌گوییم من یک شخص فوق العاده با اعتماد به نفس بسیار بالا می‌باشم! به جای آن می‌گوییم من خیلی با اعتماد به نفس هستم. خصوصیت دوم اینکه این جملات باید مثبت باشند. یعنی نمی‌گوییم من ترسو نیستم! به جای آن می‌گوییم من شجاع هستم. خصوصیت سوم اینکه جملات تاکیدی باید در زمان حال بیان شوند. یعنی نمی‌گوییم من از فردا خیلی با اعتماد به نفس می‌شوم! به جای آن می‌گوییم من با اعتماد به نفس هستم. خصوصیت آخر جملات تاکیدی ساده بودن است. یعنی از جملات سخت و پیچیده استفاده نکنید مثلا نگویید من خیلی با دیسیپلین هستم یا من خیلی فهمیده و جا افتاده هستم. ناخوداگاه ما شاید اصلا متوجه مفهوم تلقین یا جمله تاکیدی نشود.

 

بیدار سازی (خارج شدن از هیپنوتیزم):

قبل از توضیح دو روش دیگر به سراغ بیدار سازی برویم. در تمرین ما وارد خلسه شدیم، خلسه را عمیق تر کردیم و تلقینات و جملات تاکیدی را هم تکرار کردیم. در آخر می‌خواهیم بیدار شویم. در رابطه با بیرون آمدن و خارج شدن از هیپنوتیزم هیج نگرانی نداشته باشید و اصلا نترنسید هیچ وقت همچین اتفاقی نمی‌افتد که شما وارد خلسه شوید حتی بی نهایت عمیق شوید و نتوانید بیدار شوید! اگر نتوانید بیدار شوید نهایتا وارد حالت خواب طبیعی می‌شوید. حالا چطور در آخر تمرین از خلسه خارج شویم؟  خیلی ساده از 1 تا 10 یا حتی 1 تا 5 می‌شماریم و همزمان به خودمان تلقین می‌دهیم که کاملا هشیار هستیم.  از 1 تا 10 می‌شماریم و به خودمان می‌گوییم تمام وضعیت بدن من کاملا نرمال می‌شود. بعد شروع می‌کنیم: یک اندام های من همه کاملا نرمال هستند، دو ضربان قلب من کاملا نرمال است، سه تنفس من کاملا نرمال و طبیعی است و همینطور ادامه می‌دهیم. بعد که به 10 رسیدیم به خودمان می‌گوییم کاملا هوشیار هستم، کاملا بیدارم، کاملا سرحالم و بعد به اهستگی چشم ها را باز می‌کنیم، دست ها را حرکت می‌دهیم و از جایمان بلند می‌شویم.

 

۲.روش دیوید واکسمن:

 این روش نسبت به روش قبل کمی متفاوت است. این مدل بصورت نشسته روی صندلی یا مبل راحت انجام می‌شود.  شاید شما در شرایطی هستید که نمی‌توانید دراز بکشید. روی صندلی راحت می‌نشینید بعد سر و گردن را تکیه می‌دهید. نکته این روش این است که باید سر و گردن تکیه داده شود. چشم ها را می‌بندیم و به خودمان تلقین می‌کنیم که پلک هایمان سنگین و سنگین تر می‌شود، چشم هایم دارد خیلی سنگین می‌شود، دیگر نمی‌توانم چشم هایم را باز کنم، خیلی چشم هایم سنگین شده، به محض اینکه چشم هایم کاملا بسته شود دیگر قادر نیستم چشم هایم را باز کنم و با هر دم و بازدمی که می‌کنیم در دلمان کلمه آرامش را تکرار می‌کنیم. و این تکنیک یک نکته دارد، بهتر است برای نتیجه گیری بهتر حداقل 30 روز پیوسته انجام شود. 

 

۳.روش دکتر فلوکر:

این روش هم مثل روش قبل نشسته روی مبل انجام می‌شود. یک نقطه را روی سقف تجسم می‌کنیم یا به آن نگاه می‌کنیم. اگر هیچ نقطه ای را پیدا نکردیم، یک نقطه فرضی را در نظر می‌گیریم و به آن نگاه می‌کنیم. و بعد تجسم می‌کنیم که آن نقطه دارد به سمت ما حرکت می‌کند، نگاه ما هم دارد به سمت آن نقطه حرکت می‌کند. پس یک نقطه ای را انتخاب می کنیم که دارد به سمت ما حرکت می‌کند. از 1 تا 300 می‌شماریم. اگر شما تا 100 هم بشمارید مناسب است. ولی اگر خواستید خیلی سریع تر نتیجه بگیرید من پیشنهاد می کنم حداقل چند بار اول واقعا تا 300 بشمارید. با هر شماره یک بار پلک می‌زنیم و همینطور داریم به آن نقطه نگاه می‌کنیم که به سمت ما میاید و به خودمان تلقین می‌کنیم که به محض گفتن 300 دیگر قادر به باز کردن چشم هایم نیستم.

بعد از انجام این دو روش هم مانند روش قبل به سراغ رها سازی و ریلکسیشن و تلقین و تجسم می‌رویم.

 

برای اطلاعات بیشتر درباره دوره جامع صفر تا صد هیپنوتیزم روی عکس زیر کلیک کنید: